ARICILIK, DÜRÜSTLÜK, HAYAT, HER ŞEYE DAİR...

Arıcılık bir sevda...

Bunu en iyi, bu sevdayı çekenler bilir...

Sen bırakmak istersin. Kolonilerin söner. Boş kovanlara bakar, peteklere kafasını sokmuş ve ölmüş arıların acısını hisseder; ve bu iş bitti dersin... Ama bir oğul gelir konar bahçendeki ağaca.... Ya da bir arkadaşın bir kovan arı verir... Bir arıcı akkadaşın bölme yapar... Ya da bir yakının gelir iki kovan satın alır al bunlara bak der...

Bu yıl arıcılığa ara verecektim. Çünkü beş kovan arımın beşide sönmüştü... Ama gene arılarla uğraşmak nasibimizde varmış.

 

Arılarımın söndüğünden habersiz olan, Dayımın oğlu iki kovan arı almış. "Al bunları oğlun gibi ever kızın gibi gelin et. Ne yaparsan yap ortak olsun dedi." Ya ben bu sene bıraktım bu iş desemde, ben sana güvendim ben analamam bu işten, bakacaksın dedi. Ve Rabbim bize başka bir yeden arı nasip etti.

Kalbin temiz olacak ve 'herşeyde bir hayır  vardır' diyeceksin.

ALLAH VAR HÜZÜN YOK...

Hayat böyledir işte...

"Hayat yediğimiz kazıkların bileşkesi..."

Bir insan beni Rabbimin izniyle bir kere aldatır. Allahın izniyle ikinci kez aldatamaz... Argo tabirle kazıklayamaz. Ama her insann gibi bende kazıklanmaktayım. Ve tabi kazıklanacağızda. İnsanlara güvenmek herkesi kendin gibi bilmek gibi bir zafiyetimiz var...

Hepinizin başına gelmiştir. Dostlarınızla yer içer yüzlerce lira harcarsınız ama o harcadığınız o para sizi koymaz üzülmez aramazsınız. Çünki, dostlarla maddi ve manevi birşeyler paylaşmanın hazzını duyar dostlara ikramda bulunmanın verdiği sevabın hafifletici esintisini yaşarsınız. Ancak öyle insanlar vardır ki sizden yoldukları bir lirayı kar beller sizi enayi yerine koyarak bir bardak çay içtiğini kar beller. Açıkcası enayi yerine konmak insana kor... Birlikte yiyip içelim 100 liram gittsin üzülmem... Ama beni enayi yerine koyupta bir liramı alma o birliraya üzülürüm. Aslında üzüldüğüm nokta enayi yerine konulmamdır. Ve malesef böyle insanlar çevremiz de sürüsüyle... Bu tür insanların kaçırdığı bir nokta da var. Sizi enayi yerine koyarken sizi uyuttuğunu sizin bu dalavereyi fark etmediğinizi zannetmeleridir.

Ancak

ALDATAN, KENDİSİ ALDANIR...

Ey hayat, senden geldik gidiyoruz... Peki nereye gidiyoruz... Yalanla, hileyle, üçkağıtcılıkla, senden bir şey kazanacaksam kazanmayayım. Dürüstlük yeter bana, helal lokma yeter bana az ama öz dostlarım olsun, düşmanım varsa namert değil mert olsun. Dostun namertinden bile hayır gelmez...

Hepimiz bir gün o ilahi mahkemde yargılanacağız.

Ne mutlu anlı ak... Yüzü pak olanlara....

Ne mutlu kazık atan değilde... Kazık yiyen olanlara....

***

Eskiden yanlış olan yamuk olan parmakla gösterilirmiş... Şimdi dürüst olan iyi olan parmakla gösterilir olmuş...

Tüm değer verdiğim dostlarıma. İyilikten, dürüstlükten, doğruluktan ödün vermeyenlere gelsin, bu güzel türkü...

Türkmen kız - Dön gel bir tanem (çok güzel ses... xetux